Wish List Number Ten: Love Me Again novel Chapter 6

"I THOUGHT experiences make a person stronger and wiser. Pero mukhang mali ako ng akala. Because I heard you're now back in Calix's arms."

Mula sa nire-research sa kanyang laptop ay nag-angat ng mukha si Chryzelle pagkarinig sa sarkastikong boses ni Aiden. Deretsong nakatitig sa kanya ang binata.

"Nakita ko ang sakit sa mga mata mo noong huling pumunta ako rito, Chryzelle. I knew you were terribly hurt. Heck, kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao, darating ka pa rin dapat sa puntong hihinto ka na dahil natuto ka na."

Umawang ang bibig ni Chryzelle sa mga narinig. Yaman din lang na mukhang nagkwento na naman ang ate Celeste niya kay Aiden, sana ay buong istorya na ang ibinahagi rito ng kapatid. Hindi iyong ganitong tangang-tanga na ang tingin sa kanya ng ibang tao na nakakaalam ng tunay na mga nangyari noon sa kanila ni Calix.

Tuluyan nang inihinto ni Chryzelle ang ginagawang pagre-research, tutal naman sa palagay niya ay sapat na ang mga napag-alamang physical activies na maari nilang gawin ni Calix para mapanatili itong aktibo at malakas ang pangangatawan.

"You only know half of the real story, Aiden. So please, stop judging," sagot ni Chryzelle nang sa wakas ay makabawi sa pagkabigla, pinipilit na kalmahin ang sarili. Iyon ang unang araw na pumasok siya sa bakeshop pagkatapos malaman ang sakit ni Calix. At ang unang sumalubong sa kanya ay si Grace na nagbigay-alam sa kanya na ilang beses nang nagpapabalik-balik sa shop si Aiden at hinahanap siya.

Hindi naman nagkabula ang sinabi ng kanyang branch manager, dahil ilang minuto pa lang mula nang makapasok ay sinadya na siya ni Aiden sa kanyang opisina. And she welcomed him. He was a distraction and right now, she really needed whatever or whoever distraction that would come her way just to make her stop thinking about Calix and the kiss that happened between them.

Mula nang mangyari ang halik na iyon sa Ferris wheel sa Enchanted Kingdom ay hindi na muna kinibo ni Chryzelle si Calix. She needed some time to think. Hindi siya dapat hinalikan nito. It was inappropriate. Dahil pagkatapos ng isang buwang kasunduan nila ay aayusin na nila ang annulment, kahit na nangako siya kay Calix na sasamahan pa rin ito sa pagpapagamot. That was how things were planned. Hindi siya dapat nalilito sa halik ni Calix na para bang kay raming gustong ipakahulugan.

"Then what's the real story?" Ikinulong ni Aiden sa mga kamay nito ang mga kamay ni Chryzelle na nasa ibabaw ng mesa. "Sabihin mo sa akin, so I can stop judging. So I can start to understand."

Naguguluhang pinakatitigan ni Chryzelle ang kababata. "What is it to you?"

"I'm your friend," ani Aiden matapos ng ilang minutong katahimikan na namayani sa pagitan nila. "Of course, I care."

Natigilan si Chryzelle. Napatitig siya sa sinseridad na nababasa sa mga mata ni Aiden. Namasa ang kanyang mga mata. For the past days, she had been trying very hard to be strong after the sudden turnout of events in her life. Hindi niya makausap ang kapatid niya dahil alam niyang sesermunan din siya nito. Kahit na hinayaan siyang bumalik sa bahay nila ni Calix, alam niyang hati ang kalooban nito sa ginawa niya. Celeste may be concerned about Calix and she may want Chryzelle to help her husband, but not to the extent of moving into their house again and risk her heart again.

But Chryzelle felt like it was the least that she could do for someone she loved, bukod sa isang buwan na panahon lang ang hiningi sa kanya ni Calix. Pagkatapos niyon ay malaya na siya. Pero wala siyang maramdaman na anumang saya sa kanyang puso. Maski kung ano ang dapat maramdaman ay ikinalilito niya na sa dami ng mga nangyari.

Napailing na lang si Chryzelle. "Aiden, the truth is-"

Hindi na niya natapos pa ang mga sasabihin nang bigla na lang bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Calix. Kaagad na nabura ang ngiti sa mga labi ng asawa nang makita si Aiden sa kanyang opisina. Sumunod na bumaling ang mga mata nito sa kamay ni Aiden na nananatiling nakahawak pa rin sa kanya.

For some unknown reason, Chryzelle felt a pang of guilt. Binawi niya ang mga kamay mula sa kaibigan.

"Nag-alala ako. Hindi kasi kita nakita pagkagising ko," walang emosyong sinabi ni Calix bago ito naglakad palapit sa kanyang mesa. Kinuha nito ang isang kamay niya, pagkatapos ay may dinukot ito na kung ano sa bulsa ng pantalon.

Nasorpresa siya nang malamang ang wedding ring nila iyon. Maingat na isinuot iyon sa kanya ni Calix.

"Maraming mapagsamantala ngayon sa mundo, baby. They will grab every opportunity that they could so please, never leave the house without your wedding ring again. Baka kasi mapaaway pa ako kapag napagkamalang single ka pa rin." Marahang hinalikan ni Calix ang daliri ni Chryzelle na nakasuot ng wedding ring. "There, at least, with your ring, any sane man will have second thoughts first before they hold you."

"GANOON ba, pare? Kunsabagay, tama ka naman." Pilit na ngumiti si Aiden kay Calix. "Sa ganda at bait ni Chryzelle, marami nga na handang manamantala sa paligid. So here's a little tip, buddy. Never ever leave your woman... unattended. Or someone might really snatch her away from you regardless of the ring on her finger."

Nagtagis ang mga bagang ni Calix sa parunggit ni Aiden. Ilang sandali pang naglaban ang kanilang mga tingin bago nagkibit-balikat ang huli at sumenyas kay Chryzelle na aalis na. Ilang saglit pa ay sila na lang ng asawa ang natira sa opisina.

Tila dismayado namang tumayo si Chryzelle sa kinauupuan at bahagyang inilayo ang sarili kay Calix. "That was too much, Calix. Aiden is just a friend. Walang rason para sabihin mo ang mga sinabi mo at gawin mo ang mga ginawa mo kanina," dagdag nito sa para bang pinipigilang galit. "Isa pa, kung tutuusin, hiwalay na tayo. You're going to sign the papers after thirty days, right? You said so yourself." Natutop nito ang noo. "God, ano ba itong mga nangyayari sa ating dalawa?"

Nagsabayan ang mga emosyon na naramdaman ni Calix nang makita ang frustration na malinaw na nakarehistro sa mukha ng kanyang asawa.

Ilang ulit na napabuga ito ng hangin bago hinubad ang singsing na isinuot niya sa daliri nito. Damn it. He was hurt as hell. Iniiwas niya ang mga mata. Nagpunta siya sa gilid ng opisina nito at tumanaw sa bintana, kahit na ni isa sa mga nakikita o naririnig ay hindi tumatagos sa kanyang isipan.

Hindi alam ni Calix kung paano sabay-sabay na ipoproseso sa kanyang sistema ang mga nararamdaman. Aminado siyang nagselos siya sa nadatnan sa opisina ng asawa dahil noon pa man, bago sila ikasal, alam niya nang may lihim na pagtingin si Aiden para dito. Nakikita niya iyon sa mga mata at kilos ng lalaki. Aiden had crossed more than the friendship line.

At nang muli niyang makita ang lalaki pagkalipas ng maraming taon, alam niyang wala pa ring nagbago. The man still looked at Chryzelle the way he did before. Nakadagdag pa sa problema niya nang malamang single pa rin si Aiden.

Calix was also guilty. Nitong nakalipas na mga araw ay naging napakabuti, napakamaasikaso at napakamaalaga ni Chryzelle sa kanya. She never left his side when she thought he was ill. She was simply... perfect. Walang dudang napakaswerte niya sa asawa.

He married a wonderful woman, that was why every single moment he was with her, he could not help but regret that he took her for granted. Masyado siyang naging abala para mapatunayan ang sarili sa kanyang ama, sa kanyang mga kamag-anak. He was hungry to feel his importance that he was now on the verge of losing the only person on earth who truly cared for him.