Greek 1: The Alpha's Bride novel Chapter 21

Kabanata 20:

Ikalawang Yugto

_____________

Kley

"Kuya, tara na! Malapit na ang kasal!"

"Coming..."

Nanatili akong naka-upo sa sofa namin. Ngayon ang araw ng kasal ni Kuya at ni Sarfie. Kuntento na ako dahil si Sarfie ang nakatuluyan ni Kuya. Our alpha. She's now the alpha's bride.

Pumunta ako sa isang kwarto kung saan nandoon si Sarfie. Nakita ko siyang siyang naka-ngiti sa salamin habang umiiyak.

It's been what? Yeah, 3 years since it happen. Katulad nga nang sinabi sa amin ni ama, nawalan ng memorya si Kuya ng dahil kay Clarity. I hate her because of that.

Simula ng mawalan ng memorya si Kuya ay ang pagbalik namin sa Blisk Dynasty. Naging maayos naman ang lahat. Kahit kahilan hindi na nabanggit ang pangalan ni Clarity.

"K-kley..."

"Yeah?"

"Hindi mo ba talaga ginamitan ng kapangyarihan mo si Clarity? I knew that you're there also. Did you poison her mind?"

Binalingan ko ng tingin si Sarfie. Yun rin ang kinababagabag ko hanggang ngayon, "Yeah, nandon ako. Pero hindi ko siya ginamitan ng kapangyarihan ko. Hindi ako ganong tao para saktan ang kuya ko... our Alpha."

"You disobey me pa rin. Hindi mo ako sinunod."

"No. Kung sinunod kita, pareho tayong mapapahamak. Mabuti nang si Clarity ang nagpagana ng sarili niyang utak. That's her decision... to hurt my brother. I didn't use my power. Paano kung sinunod nga kita at nalaman ni kuya? You know what he will do. Saksi ka kung paano nasaktan si Kuya ng dahil sa lapastangan na 'yon."

"I know... Wait, oh my god! The wedding!"

Nanlaki rin ang mata ko dahil sa sinabi ni Sarfie. Agad na siyang tumayo kasama ang mga Kharat. Kharat? Yan ang mga tagapaglingkod ng mga matataas na tao dito sa Blisk Dynasty.

I smiled. Alam kong masaya na ang kuya ko sa kanya. Isa nalang ang problema ko, paano kung bumalik na kami sa mundo ng mga tao? Hindi ko hahayaang mag-krus ulit ang landas ni Kuya at ni Clarity.

__________

Clarity

"Oh? Ba't nakabusangot ka?"

"Masama ba?"

Inirapan ako ni Celine dahil sa naging sagot ko. Naiinis ako dahil hindi ko magawa ng maayos ang trabaho ko. Nababaliw na ako.

"Mrs. Strorch, pinapatawag ka ni Sir."

"Okay."

Simula ng mawala sa akin si Kier ay hindi na siya nawala sa isip ko. I regret all the things that I did. Bakit ko ba kase siya pinagtabuyan?! It's been a year pero hindi pa  siya nawawala sa puso ko.

Simula rin non, ginamit ko na ang apelyido niya. Kahit alam kong wala akong karapatan at labag iyon sa batas. Ano na kayang itsura niya ngayon? Mas gumwapo kaya siya? Nasaan siya?

Pumunta na ako sa boss namin at nakita ko itong naka-kunot noo. He's mister Mark Drekys. Our boss.

"Sir? Need anything?"

"Where's your report? I need it tomorrow."

"I'm almost done with that sir."

"Okay. You may go."

Akmang aalis na ako sa kwarto ng may mahagilap ang mga mata ko. Picture frame. Nilapit ko ang mukha ko doon para mas makita kong mabuti. Apat na batang lalaki---

"Mrs. Strorch, what are you looking at?"

"N-nothing sir. Alis na po ako."