Greek 1: The Alpha's Bride novel Chapter 25

Kabanata 24:

Kaleb and Blake

_____________

Kaleb

"Anak, kumusta naman ang iyong kapatid?"

"Huwag kang mag-alala, Ina. Ayos lang si Clarity."

Kasalukuyan akong naka-upo sa isang sofa habang pinagmamasdan ang mga Prekh na gawin ang kanilang trabaho. Ang kausap ko ay ang aking ina, si Queenly.

I'm not dead. Hindi rin ako nawala nang ika-pitong kaarawan ni Clarity dahil ang pumalit ay si Blake or let's say, me. Mahirap paniwalaan dahil malayo ang agwat ko sa kanya. Habang nagbibihis si Clarity ay ang pagpunta ng Sierra sa bahay namin.

*Flashback*

"S-sierra?"

Ngumiti sa akin si Tita Criyanlie ng makita niya agad ako. Hinawakan niya ako sa balikat at humagulgol siya ng iyak.

"T-tita? Ano pong problema?"

"K-kaleb, your mother and your father got kidnapped. The Drekys.. Sila ang may kagagawan nito."

"P-po?"

"That's true. We need you Kaleb... You're the prince... you can defeat them."

"H-how about Clarity? Today is her birthday---"

"I know. You can replace yourself, Kaleb. Leave your soul here..."

"H-huh?"

"I know what to do. Come with me."

*End of Flashback*

Hindi ko pinagsisisihan na iniwan ko si Clarity nang kaarawan niya. Iniwan ko ang kaluluwa ko doon para mabantayan pa rin siya kahit na nasa kabilang dinastiya ako. Nagpalit lang ako ng katauhan pero hindi ibig sabihin noon na iniwan ko na siya.

I smiled when I remember something. Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwing naaalala ko yung oras na sinama ako ni Clarity sa puntod ko. Really? Iniisip niya talagang patay ako? Wala talagang tao sa puntod na 'yon, mga kagamitan lang ng yumaong ama ni Tita Criyanlie ang nandodoon.

*Flashback*

" Blake, ba't mo pinatay? "

" Nakita mo bang pinatay ko ate? Nakita mo? "

" H-hindi. "

Napangiti ako dahil kumunot ang noo ni Clarity. Nakita ko sa 'di kalayuan si Ethan. Binabantayan niya talaga ang kapatid ko. Sinadya kong patayin ang kandila kaya naalarma ulit siya at doon ako nagkaroon ng pagkakataon na lapitan si Ethan.

"Alpha, what are you doing here?"

Nanlaki pa ang mata niya ng makita ako pero maya-maya ay biglang humagikhik ng tawa. Baliw 'tong isang 'to.

"Hahaha. Rintrayasan, you're too small. Pftt."

"Huwag kang tumawa oyy! Kapag ako bumalik sa dati kong anyo, yari ka!"

"S-sorry... pftt. Hahaha, I'm here because I'm following the two of you. Sinisiguro ko lang na walang mangyayaring masama sa kanya."

"You really love her, huh?"