Kabanata 32:
Birthday
______________
Clarity
"Wow, you look pretty today."
I just smiled at Celine while looking to my own reflection at the mirror. Ngayon ang kaarawan ko pero wala akong maramdamang saya. Kahit kaunti.
Naalala ko pa ang sinabi sa akin ni Kier kahapon. Hinding-hindi ko yun makakalimutan.
*Flashback*
Nakaupo ako sa aking kama ng mga oras na iyon ng marinig kong tumunog ang doorknob ng pinto ko.
Iniluwa noon si Kier na dala-dala ang kahon na binigay ko sa kanya kanina lang.
"K-kier..."
Naaalala na kaya niya? I hope so.
Saglit siyang lumingon sa akin bago pinatong ang kahon sa lamesa ko, "Naaalala mo na ba?"
"I don't have any plans to remember my past."
Napanganga ako dahil sa tinuran niya. Akala ko ba gusto niyang maalala ang memorya niya? Anong pumasok sa isip niya para pigilan iyon?
"H-huh? B--but why? Sabi mo... gusto mong maalala---"
"Yeah. But I don't want to know who's the person who hurt me. The person who's involve."
Napakunot ang noo ko, "W-what? Ayaw mo ba akong maalala?"
Saglit siyang natigilan sa sinabi ko, "I still remember you. You're my childhood friend, right?"
"Meron pang iba don!"
Nagulat siya dahil sa pagsigaw ko at maging ako. Humakbang ako palapit sa kanya at mabilis ko siyang niyakap, "K-kier..."
"CL, what's your problem?"
"D-don't call me CL... please... Call me Clary."
Tumitig ako sa mga mata niya at tinitigan niya rin ako pero mabilis siyang nag-iwas ng tingin, "It's just still the same. You're CL, you're Clary."
Doon na bumuhos ang mga luha ko. Ayaw niya ba talagang malaman ang pinagsamahan naming dalawa? I want him to remember me but I don't know how!
"I need to go. Sarfie is waiting for me."
Kumalas siya sa pagkakayakap ko. Akamang tatalikuran niya ako ng mabilis ko siyang pinihit paharap sa akin at agad ko siyang hinalikan.
Tinitigan ko ang reaksiyon niya pero nanatili iyong blangko. Tumulo na naman ang luha ko at pinikit ko ang mga mata ko. Kahit saglit lang, gusto kong maramdaman ang halik niya.
Kakalas na sana ako sa kaniya ng hapitin niya ang katawan ko palapit sa kanya. Nanlaki ang mata ko ng halikan niya ako. His lips starts to move. Sinasabayan ko lang ang paggalaw niya.
Pinako niya ako sa pader habang patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Pinikit ko ang mga mata ko at nilagay ko ang kamay ko sa leeg niya. Hinawakan niya ang pisngi ko.
I started to moan his name, "K-kier...hmm..."
Nagulat ako ng bahagya niya akong tinulak habang gulong-gulo ang buhok niya, "We need to stop."
"K-kier..."
"I'm sorry."
Akmang aalis na siya ng pigilan ko ang kamay niya, "K-kier, you're hurting me. Tomorrow is my birthday. I want you...to be my escort."
He faced me then he smiled, "I can't."
"W-why?"
"I need to focus to Sarfie. She's sick."
"H-how about me?"
Pagak siyang tumawa kaya kumunot ang noo ko, "How about you? You're not my wife either my girlfriend. You're just my friend. Nothing else, nothing more. Don't expect too much about the kiss. It's just a plain kiss. Again, i'm sorry."
My tears start to fell. You lose Clarity. You're such a loser.
*End of Flashback*
"May problema ba?"
Saglit kong tinignan si Celine bago umiling, "W-wala. Tara na?"
"Yeah."
Tumayo na ako sa pagkakaupo ko at insyos ang gown ko. It's plain white gown with lace on the bottom of it. I'm wearing a glass heels kaya nagmumukha akong si Cinderella.
Pagak akong tumawa. Princess without a prince. Not bad at all.
Inalalayan akong maglakad ni Celine papunta sa pintuan. Sinalubong naman ako ni Kuya Kaleb kasama si Leewier. Napansin ko ang pag-irap ni Leewier kay kuya kaya napangiti ako.
"You're beautiful, my princess."
"Kailan ba pumangit si ate Clarity?"
Pinanlakihan ni Kuya ng mata si Leewier, "Manahimik ka bubwit."
"Ano bang pake mo?!"
"Ehem!"
Comments
The readers' comments on the novel: Greek 1: The Alpha's Bride