Respectfully Yours novel Chapter 29

Anikka

" Don't do anything baby, Just hold my hand tight to let them know that I'm yours."

Titig na titig ang mga mata niya sa akin. Those brown eyes always piercing my soul. Hindi ko mawari, nagbibiro ba siya or nantitrip?

Kung ano pa yun? Hindi ko na masyado inalintana. Those words are enough to make my heart abnormally beating.

Habang naglalakad kami, lagi niyang pinipisil yung kamay ko. Kung kamatis itong kamay ko, siguradong lamog na lamog na ito.

Kahit na magkalamog-lamog nga itong kamay ko ay hindi alintana, dahil feel na feel ko ang paghoholding hands namin. Patuloy pa rin naghuhurementado ang puso ko. Pakiramdam ko kami lang dalawa dito sa dalampasigan kahit na may nakakasalubong kami. Everything is slow motion, tila ba naglalakad kami sa cloud nine.

"That girl is an eyesore, Look I'm more prettier and sexier than her."

Napalingon ako sa babaeng naka-yellow na bikini, siya yung nilalandi ni Lukas kahapon. May mga kasama rin siya, mga kaibigan niya siguro.

Dali dali siyang lumapit kay Lukas at agad kumapit dito na animo'y walang pakialam sa mundo.

Is she blind? Hindi niya ba alam na nandito ako? Hindi rin ba niya nakita na hawak ko ang kamay niya. Gusto kong ipamukha sa kanya yung nagkahawak naming kamay, pero binitawan niya ito.

Tumingin ako sa ibang direksyon dahil nairita ako pagkabitaw na pagkabiraw niya sa kamay ko. I he choosing that girl. Tulad kahapon nabaliwala na ako sa kanya. Nakaramdam ako ng insecurity, porque nakabikini at masyado lang exposed yung dibdib niya ay naichapwera na ako. Masyado ba talaga akong pangit?

Naisipan ko na lang na tumingin baka kasi madagdagan ang nararamdaman ko na pagkairita sa kanya.

"Do you want to hang out with me" Aniya sabay yakap sa leeg ni Lukas, nakita ko iyon dahil sumimple ako ng tingin sa kanila. Nakakaasiwang tignan. Parang gusto kong paalisin ang babaeng iyon doon at ipatapon sa gitna ng dagat at ipakain at mga pating doon.

Ako pa ang tinutukoy niyang eyesore. Hindi hamak na siya ang eyesore noh

Lalo na at nakikita ko na may kaitiman at kili-kili niya ang masama pa may buhok pa ito, ano ito black forest?

Geez! Napaka-kapal ng apog niya na magsuot ng bikini without plucking her armpit. Hindi naman siguro sila ganoon kahirap para sabihin na wala silang pambili kahit tweezers man lang.Tapos she all have the guts to say that she's prettier and sexier than me? Eh mas malinis pa ang kili-kili ko sa kanya. Kahit ganito ako, manang magdamit, I regularly remove it.

Oo ako na ang laitera! Hindi ko naman kasi mapigilan na mainis sa kanya. Lalo na itong lalaking ito ay mukhang makikipaglandian pa sa babaeng may black forest. Hay nako hindi ko akalain na pumapatol pala si Lukas sa ganyan. Wala rin pala siyang taste at all.

Makalayas na nga, punyeta! Iniinis ko lang yung sarili ko dito. Moment namin kasi ni Lukas nakikisingit! Baka ako ay makaistorbo pa sa kanila. Naririnig ko na nag-uusap sila, but I don't care at all! I wanna close my ears para hindi ko sila marinig.

But I stop walking away. Tila umalingawngaw sa pandinig ko ang tinuran ni Lukas.

"One more thing. My fiancee's eye's are out of this world, her body is more gorgeously than you. So don't you dare to say anything to her, because you are nothing to her.

Hindi ko alam kung ano yung gagawin ko, hindi naman ako kagandahan para sa puring iyon ni Lukas. Tapos hindi naman ako masyadong affected kapag may compliment sa akin na ganoon. Pero kay Lukas, putek! nagwawala ang buong sistema ko, nagwawala ang puso ko.

"But Lukas, kasama mo lang ako kahapon, you said that I'm beautiful." Maarteng sabi ni babaeng dark forest.

"How do I, I don't even know your name, so I rather to be with my fiancee.

Tapos sumunod siya sa akin. Nagbunyi ang buong sistema ko, he rejected that girl. I wan't to jump and shout that I win, iyon kasi ang nararamdaman ko.

Tinignan ko yung babaeng may dark forest, nangigilaiti siya, animo'y anytime ay may usok na lalabas mula sa ilong niya. I want to shout at her na belat mo! kaso ayaw ko naman ng gulo, kahit alam kong nandyan si Lukas at poprotektahan ako. Sapat na rin sa akin na makita na pinagtatawanan siya ng mga kaibigan ngayon, ang yabang kasi.

Hinawakan muli ni Lukas yung kamay ko, naghuhurementado na naman ang puso ko.

"Bakit hindi ka sumama sa babaeng iyon." Tanong ko, at kunyari wala akong napakinggan sa pinaguusapan nila.

"I don't want my baby to be jealous again."

Natameme na lang ako, Para akong batang nahuli na may ginagawang kalokohan sa akto. I want defend myself, pero parang may nakabara sa lalamunan ko at ayaw akong pagsalitain, dahil wala akong masabing palusot.

"Can't speak huh, I guess you are. Halika na."

Nagpahila na lang ako sa kanya. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko ngayon, pinagseselosan ko yung babaeng iyon.Tss! I'm getting weird. Napailing na lang ako, Ayoko ng isipin, pinasasakit ko lang yung ulo ko saka hindi naman siya ha ganoon ka-big deal, dahil kasama ko siya ngayon.

Sa kakaisip ko ay hindi ko namalayan na ang layo na ng nilakad namin mula sa pinangalingan namin. Maya maya ay may namataan kaming mga tindahan, inaya niya ako doon.

Lakad takbo na ang ginawa ko dahil napakabilis niyang maglakad, halos si na ako makasabay at habang tumatagal mas lalong dumidiin ang kamay niya sa pupulsuhan niya. Pakiramdam ko ay masusugatan na ako sa higpit na hawak niya. Umaangal na nga ako na nasasaktan ako pero para siyang walang naririnig.

Hanggang sa makarating kami sa tinutuluyan naming bahay, hawak niya pa rin ako. Halos kaladkarin na niya ako papasok sa kwarto niya. Kinakabahan na ako, Anong gagawin niya sa akin? Gustuhin ko man pumiglas pero wala akong magawa sa sobrang higpit ng hawak niya sa akin.

Binitawan na lang niya ako ng katapat na namin ang walk-in closet niya. Binalot na kami ng katahimikan, dahil wala man lang nagsasalita sa amin. Mas lalo akong kinakabahan sa matatalim niyang titig, tila kaya na akong saksakin. Yumuko na lang ako dahil hindi ko kayang salubungin ang mga titig niya. Sobra akong natatakot, gusto ko nang umalis, pero tila ayaw na katawan ko.

"I want you to look at me." Mariin niyang sabi habang inangat niya yung mukha ko sa kanya. Nasalabong ko uli at matatalim niyang titig, tila mas tumalim pa yun, at mas napuno ng galit, ano bang nangyayari sa kanya. Gusto ko siyang sigawan, pero makita ko lang siya tila ba umuurong yung boses ko. Gusto ko rin na mag-iwas ng tingin sa kanya, pero tila nakakulong ang mukha ko, at sa kanya lang ako pwedeng tumungin.

Nakahinga ako ng maluwag nang tumalikod siya sa akin at humarap doon sa closet niya, tila may kinukuha.

Maya maya at humarap na siya at may hawak hawak ng tshirt.

Lukas

I really want to punch that guy's face. Kung makatingin siya kay Anikka ay parang pagmamay-ari niya ito. Anikka is only mine, no one can own, ako lang.

Lalong nagdilim ang paningin ko ng makita siyang nakatingin sa dibdib niya. Dammit ako lang ang may karapatan doon

She's my fiancee right, so I have my rights to her.

Anikka

Naghurementado muli ang puso ko sa kaba, yan na naman ang mga titig niya.

Halos mapatili na ako dahil napunit na niya yung sando ko na tila wala iyong kahirap-hirap sa kanya. Agad kong tinakpan yung katawan ko sa kanya.

"Don't cover it, nakita ko na yan." Nanlaki ang mata ko sa kangang tinuran at nagsiakytan ang dugo ko sa mukha dahil sa hiya. Pero para akong nawalan ng buto at hinayaan na lang siya na bihisan ako.

Pakatapos ay agad niya akong hinarap sa salamin, habang suot ko yung tshirt niya na halos lamunin na ang katawan ko.

"Ako lang ang may karapatan na tumitig sayo ng ganyan Anikka wala ng iba, ako lang