"GET IN, Cass. I know you're there." malumanay nang wika ni Jethro maya-maya nang makita niya ang pagsilip ng paboritong mga rubber shoes ni Cassandra sa pinto ng kanyang opisina. Pansamantala siyang naaliw nang makitang umatras at para bang nagtago ang mga paa ng girlfriend. Niluwagan niya ang pagkakabuhol sa suot na kurbata, pagkatapos ay sumandal sa swivel chair.
Napabuntong-hininga si Jethro nang hindi pa rin pumasok ang dalaga. Hindi man niya itanong ay alam niyang narinig nito ang mga huling sinabi ng kaibigan niyang si Vincent dahilan para manumbalik ang mga insecurities nito sa sarili. Malakas siyang tumikhim. "I love you, Cassey."
Unti-unting napangiti si Jethro nang makita ang dahan-dahang pagpasok ni Cassandra. He had always known that he fell in love with an imperfect woman. Cassandra had her flaws. Pero sino ba'ng hindi? Lahat naman ay nagkakamali. Kaya hindi niya maintindihan kung bakit ginagawang malaking issue ng iba ang pagkakaroon nila ng relasyon.
"Are you okay?" Lumapit si Cassandra sa kanya at nag-aalalang hinaplos ang kanyang mga pisngi, dahilan para lalo siyang mapangiti. Sa isang iglap ay naglaho ang kahuli-hulihang bakas ng kanyang galit para kay Vincent. It was simply hard to stay mad whenever Cassandra was around.
Habang tinititigan ni Jethro ang napakaamong mukha ng girlfriend ay malalim siyang napahinga. Hindi man ito nagsasalita ay alam niyang ininda nito ang mga narinig. Bahagyang namumula ang mapupungay na kulay gray na mga mata nito pati na ang maliit pero matangos na ilong nito, palatandaang kagagaling lang sa pag-iyak. Hinaplos niya ang pisngi nito. "I'm sorry about Vince. Hindi ka lang kasi niya kilala nang husto kaya niya nasabi ang mga 'yon."
"No," Garalgal ang boses na sagot ni Cassandra. "I should be the one to apologize. Kasalanan ko. Nang dahil sa akin, nagkasakitan pa tuloy kayo." Nang makita niya ang pagluha nito ay gusto niya biglang habulin si Vince at suntukin uli. Malakas na pinalo siya ni Cassandra sa balikat. "Dapat kasi hindi mo na ginawa 'yon."
Kumunot ang noo niya. "I had to. Para madala siya. And besides, love isn't shallow, Cassandra. He needs to understand that." Nahigit niya ang hininga nang sa wakas ay sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi nito.
Kahit bakas pa rin ang mga luha, si Cassandra pa rin ang pinakamagandang babaeng nasilayan niya. Kumikinang ang mga mata nito nang mga sandaling iyon at sa wakas ay nagpakita na rin ang mga dimple nito sa magkabilang pisngi.
Nakaputing T-shirt lang at kupas na pantalon na tinernuhan ng puti ring rubber shoes si Cassandra, malayong-malayo sa glamorosang itsura nito kapag naglalakad sa runway. Nakalugay ang itim at tuwid na tuwid na buhok na hanggang baywang ang haba. Pero sa kabila ng kasimplehan ay lutang pa rin ang ganda.
In his heart, she will always be his sweet and innocent Cassandra. Hindi siya santo. Aaminin niyang sa simula ay nahirapan rin siyang tanggapin ang nangyari kay Cassandra at ang nagawa nitong panggagamit noon sa kanya. It was a long and hard battle between his mind and heart but in the end... his heart prevailed. Dahil na-realized niyang mas mahihirapan siya kung hindi niya ito kasama. Dahil bukod sa mabuting babae, nagkataon lang na nagkamali ito sa unang lalaking minahal. Hindi na mahalaga ngayon sa kanya kung sakaling hindi man siya ang nauna sa buhay nito basta ba siya ang magiging huli. Ganoon niya kamahal ang girlfriend.
Inangat ni Jethro ang baba ni Cassandra at masuyo itong hinalikan sa mga labi. Maingat na pinahid niya ang mga luhang muling pumatak sa mga pisngi nito. "Kung mabibigyan ako ng pagkakataong ulitin ang nangyari kanina, gano'n pa rin ang gagawin ko," pabulong niyang wika. "I don't mind losing the ones who can't respect the woman I love. Because you deserve it, Cassey."
"Pero Jet-"
"Sshh." Inilagay niya ang daliri sa pagitan ng mga labi ni Cassandra nang akmang magpoprotesta pa ito. "Wala akong pakialam sa nakaraan mo, always remember that. Ang mahalaga ay ikaw at ako... magkasama. Hindi lang ngayon kundi pati sa mga susunod na panahon."
MAAGAP na tinapakan ni Cassandra ang preno ng sasakyan. Nanlaki ang mga mata niya nang malamang ilang hibla na lang ang layo ni Chad mula sa kanyang kotse. Bigla na lang humarang ang bulto nito sa daraanan ng kotse niya habang palabas ng parking lot. Kung hindi siya nakapagpreno, malamang ay nahagip na ang lalaki. Kumabog ang dibdib niya sa naisip. Galit man siya kay Chad, kahit kailan ay hindi niya naisip na gawan nang masama ang lalaki.
Saka lang nakabawi si Cassandra sa pagkabigla nang marinig ang sunod-sunod na pagkatok ni Chad sa salamin ng sasakyan sa direksyon niya. Ngayon lang ito muling nagpakita pagkatapos ng ginawang pang-iiwan sa kanya noon. Nagsalubong ang mga kilay niya. Pagod siya sa maghapong photoshoot. And an encounter with Chad was the last dreary thing she had on her mind right now.
Nang hindi pa rin tumigil ay kunot-noong binuksan niya ang bintana. "Ano na naman ba 'yon, Chad? Utang-na-loob, nananahimik na ako."
"Lumabas ka na muna diyan, Cassandra. Please," Sa halip ay nakikiusap na sagot ni Chad. "Mag-usap na muna tayo. At ipinapangako ko sa 'yong huli na 'to."
Comments
The readers' comments on the novel: Thirty Last Days