The Trouble With Good Beginnings novel Chapter 12

“TEARS are prayers, too. They travel to God when we can’t speak. That’s psalm fifty-six verse eight. Natutunan ko iyon sa support group na sinalihan ko sa Los Angeles.”

Mula sa papalubog na araw ay napasulyap si Holly sa katabing si Hailey. Sinundan siya nito sa dalampasigan. Hinatid ito ng nurse nito roon. Kanina pa ito nagkukwento pero hindi tuluyang tumatagos sa isip niya ang mga sinasabi nito maliban na lang sa huling mga linya nito. Siguro ay dahil nalimutan niya na kung paano ang magdasal. Nalimutan niya na kung paano ang lumuha.

Kahit kailan ay hindi pa siya dumating sa puntong kinuwestiyon niya ang mga nangyayari sa buhay niya maliban na lang nang mga sandaling iyon. Ang dami niyang tanong. Gusto niyang malaman kung bakit parang pinapaikot ng mundo hindi lang siya kundi pati ang pamilya niya.

Simula nang matauhan si Holly mula sa depresyon, paulit-ulit niya nang tinatanong ang Diyos hanggang sa napagod na siya. Dahil wala siyang makuhang sagot. Unti-unti, parang gusto niya nang sukuan ang lahat pati na ang kanyang pananampalataya. Pero heto si Hailey, nagbabanggit ng mga salitang ni hindi niya inakalang masasabi nito. Inabot ng kakambal ang kanyang palad. Bigla ay gusto niyang matawa sa sitwasyon nila. Pareho silang naka-wheelchair.

Bawat gagawin nila ngayon ay may mga naka-assist nang nurse. Hindi pumayag ang ama na gumamit si Holly ng crutches dahil mahihirapan pa rin daw siya roon habang si Hailey naman ay sobra na ang panghihina. Kahit sa pagtayo ay hirap na ito kaya kinailangan na rin nitong gumamit ng wheelchair. Halos sa kanilang dalawa na ng kakambal umikot ang mundo ng mga magulang sa nakalipas na mga araw. Dalawang araw simula nang makalabas si Holly sa ospital ay nagyaya agad ang ina na magbakasyon na muna silang lahat.

Nagpunta sila sa beach house nila sa Laguna. Kasama rin nila si Cedrick sa bakasyong iyon bilang tumatayong doktor ni Hailey na espesyalista sa ganoong uri ng karamdaman. Araw-araw ay naroroon ang takot ng lahat para sa kalusugan ng kakambal pero hindi rin nawawala ang takot ng mga magulang na baka bumalik siya sa dati at muling atakihin ng depresyon sakaling may mangyari kay Hailey. Kaya para mapanatag ang lahat ay napilitan siyang magpanggap na maayos na siya at iyon ang pinakamahirap na bagay na ginawa niya.

Ang hirap palang magpanggap na maayos ka para hindi na magtanong at mag-alala pa ang iba. Ang hirap ngumiti habang sa loob-loob mo, durog na durog ka.

There aren’t any clear cause about Hailey’s illness but there are risk factors, ayon kay Cedrick. One of the risk factors are their family history. Ang kanilang abuela sa partido ng ina ay yumao sa sakit na breast cancer. Hailey experienced the late signs and symptoms. Sa kaso ni Hailey, mula sa dibdib ay umakyat na ang cancer cells sa utak nito.

Magda-dalawang linggo na sila sa Laguna at madalas ay para silang sinasakal sa tuwing nagkakaroon ng seizures si Hailey lalo na kapag naaalala nilang si Cedrick lang ang siyang kasama nito noong hinarap nito ang sakit nito sa ibang bansa. Noong ipagtapat iyon sa kanila nina Cedrick at Hailey ay nagalit sila ng mga magulang pero kalaunan ay wala na rin silang nagawa kundi ang tanggapin na lang ang mga rason ni Hailey. A part of her was also thankful that Hailey was with the right man for the past months.

“I wish I can make you forget your pain, Holly.” Garalgal ang boses na wika ni Hailey mayamaya.

“Do we ever forget the pain? Isn’t it something that stays with us? Isn’t it something that we just learn to live with?” Hangga’t kaya ni Holly ay magpapanggap siyang matatag pero may ilang pagkakataon katulad ngayon na hindi niya pa rin mapigilan ang sarili.

Pumatak ang mga luha ni Hailey. Mabilis na pinunasan niya ang mga iyon. “I’m sorry, Holly. I’m terribly sorry.”

Ilang ulit na nagtangkang magpaliwanag noon si Hailey sa kanya kaso sa tuwina ay pinipigilan niya ito. Pero ngayon, sa palagay niya ay handa na siyang buksan ang mga tainga para sa mga sasabihin nito. “Bakit, Hailey? Bakit?”

Napakarami niyang gustong linawin nang mga sandaling iyon pero lahat ng iyon ay puro nagsisimula sa tanong na bakit.

“I’ve always tagged myself as the ‘reyna ng sablay’. I always fail while you, you just shine in whatever you do.”

Napailing si Holly. “Alam mong hindi totoo ‘yan, Hailey. You can act, sing and dance. That’s why you made it to the Broadway. Pero ako, ako lang naman ‘to, isang manunulat, isang baliw na tagahanga ng lahat ng mga magaganda at romantikong bagay sa mundo, isang fan ng isang malaking ilusyon tungkol sa pag-ibig-“

“You were the good one, the blessed one.” Parang walang narinig na patuloy ni Hailey. “Hindi ko mahanap iyong lugar ko sa mundo ‘tapos wala pa akong pera. Hindi ako nagtagal sa broadway dahil hindi ako mapakali. Alam mo namang hindi ko kayang mag-stay sa isang lugar sa matagal na panahon. Bukod pa ro’n, lahat ng sinubukan kong negosyo, nalugi. Pakiramdam ko, ang tanga-tanga ko. Then came Athan Williams.

Nakita ko siya sa bar, he looked so out of place. Later on, nalaman kong first time niya pala magpunta sa gano’ng lugar. Napilitan pa siya dahil nagkataong birthday ng kaibigan niya. Kasama ko noon ang mga kaibigan ko. You know, the friends for a moment type, nandiyan sa kasiyahan pero nawawala kapag kailangan. I was broke and frustrated and they gave me an idea. Iyong pera kasing binigay ni mommy, pinambayad ko lang sa utang ko, nagkulang pa nga. Napasabak ako noon sa Casino pero natalo ako. They told me that if I seduce Athan, all my money problems will be taken cared of.”

Bumuntong-hininga si Hailey. “Nagkataong isa sa board member ng Williams Group ang ama ni Celine, my friend at that time. Ilang ulit na ring nakita ni Celine si Aleron through her dad. She liked Aleron kaya inalam niya ang lahat ng bagay tungkol roon. Iyong mga bagay na hindi bukas sa media o sa business world, alam ni Celine. Kaya alam niya rin ang tungkol kay Athan. That woman was bitter. She couldn’t have Aleron kaya ang kapatid niyon ang pinag-iinitan niya dahil hindi niya mapagbalingan si Aleron mismo. Pero pinatulan ko ‘yong sinabi niya.

Nakipaglapit ako kay Athan. But he’s a nerd and a very old-fashioned man. To get close to him, I had to change my image so I pretended to be you. And it was painful.” Napailing si Hailey. “Pakiramdam ko, sa tuwing nagpapanggap ako bilang ikaw, saka lang may tumatanggap sa akin na mga totoong tao. First was Cedrick, second was Athan. Lahat ng impormasyon tungkol sa ’yo, ginamit ko pati na ang pangalan at propesyon mo. Athan fell for me. Pero hindi niya sinabi sa akin ang koneksyon niya sa Williams Group o kay Aleron. Nang ipagtapat niya sa akin ang tungkol sa mga magulang nila, saka ko nalaman kung bakit.”

Sa kauna-unahang pagkakataon sa araw na iyon ay ngumiti si Hailey. “Athan, despite being a hundred percent nerd, was a romantic man inside. He wanted to be loved as he is. Dahil natakot siyang matulad sa kanyang ama. Iyong pagmamahal niya sa akin, sinamantala ko. Noong panahong iyon, nakikitira lang ako sa isa sa mga kaibigan ko simula nang maglayas ako dahil sa mana.” Naglaho ang ngiti ni Hailey. “Ang babaw ko. Binibigyan ako ni Athan ng pera pero hindi ako nakuntento. I asked for a house. Athan gave it to me though it was originally for you because it was under your name. Iyon ang bahay na tinutuluyan mo ngayon.”

Napamaang si Holly.

“Lahat ng mga gamit roon, binili ni Athan. At ‘yong mga paintings roon, kasama iyon sa koleksyon niya sa bahay niya na hiningi ko. He gave me everything I asked of him. Hanggang sa isang araw, ginantihan ako ng tadhana. I fell for Athan, I fell hard. Because he was perfect, Holly. When he came, I found a place to belong. Plano ko nang umamin sa kanya noon. Plano ko na ring i-surrender ang lahat ng mga ibinigay niya sa akin. The plan was set. Magtatrabaho ako sa kompanya natin, hihingi ako ng sorry kina mommy at daddy at patutunayan ko kay Athan na karapat-dapat rin ako para sa pagmamahal niya.